Za garść dolarów i dla własnej przyjemności.

Od dobrych kilku dni leżę i nawet kwiczeć mi się nie chce, bo mnie rota wirus w spadku po pacjentce co w szpitalu nadal się kuruje, dopadł. Taki lajf.
Zęby przechodzą leczyć pacjenci z opryszczką, po mimo bezwzględnego zakazu przyjmowania takowych, o czym jak wół stoi na kartce przy drzwiach, i której to pacjenci permanentnie nie widzą, choć na czerwono i czcionka Arial trzydziestka co najmniej. Przechodzą i tacy z zapaleniem płuc w galopie -" abo wie pani wolne, gorączka mniejsza to ja może jeszcze ze dwa zęby zrobię dziś " :P . W efekcie z reguły szefowa bakcyle łapie. Teraz obie podłapałyśmy i nie z pacjentki winy - zdrowa i rześka jeszcze była - ale zjadliwości niebywałej cholerstwa. W efekcie leże i czytać jeszcze mogę, więc prasa i książki naprzemiennie pasjami kartkuję w zależności od miejsca spoczynku ;)
I tak poczytałam sobie o zwodzie hitmana, czy jak kto woli cyngli na zlecenie.


Artykuł, przedruk z Observera powstał najpewniej po obejrzeniu przez autora  "Icemana", który opowiada historię Ryszarda Kuklińskiego - heh co za  ironiczna zbieżność nazwisk u jakże odmiennych bohaterów obrazów powstałych niemal rok po roku - i dowodzi, że nie wszystkie Ryśki, to fajne chłopaki. A filmu nie widziałam, bo jakoś nie palę się do oglądania polukrowanej i wymiotnej jak wata cukrowa historii faceta, który niczym wyłapywani po latach naziści był wzorowym obywatelem, kochający ojcem i mężem, a skurwysynem tylko z przypadku. Ot, od czasu do czasu za jakieś tysiąc sześćset dolców od łebka.
Zgodnie z nutą artykułu, opartą na badaniach wychodzi, że bycie "chłopakiem od brudnej roboty" to taki sam etat jak każdy jeden. Najwyraźniej nie bez powodu Leon jeszcze "Nikcie" mówił, że on tu tylko sprząta. Ten miał chociaż kodeks. Bab i dzieci nie ruszał. Co nie zmienia faktu, że tez go przesłodzili w tej jego niezdarności życiowej i wyalienowaniu. Ot psychopata, którego nie wypada nie pokochać. W przeciwieństwie do Icemana sprawę załatwiał szybko. Kulka i adios amigo.
Ten drugi nie tylko z powodu nieznośnej lodowatości bytu - parafrazując Kundrę - emocjonalnego, ale i dbania o własne cztery litery zacierał ślady tak, by zmylić organy ścigania co do godziny i czasu zbrodni. Z zacięciem godnym filantropa kochał swoją robotę i z takim samym zapałem wykonywał nieludzkie wyroki. Pewny siebie i skuteczny jak wszyscy koledzy po fachu, którzy wbrew filmowym scenariuszom, w biały dzień i często oczach świadków dokonywali egzekucji.
W przeciwieństwie do Kuklińskiego, który brał zlecenia głównie od mafijnego bossa są tacy strzelcy, można rzec wolni co to biorą jak leci nawet nie za garść dolarów, ale za " siedem gier Atari, trzy banknoty jednodolarowe i dwie trzecie dolara w monetach ". I jak tu nie wierzyć, że nie kochają tego co robią, tym bardziej, że mokra robota dotyczy byłych dziewczyn, rywali bądź też obecnych mężów i żon z pokaźną polisą ubezpieczeniową. Jak to w przysłowiu stoi: wart Pac pałaca.
I taka mnie dygresja naszła, ileż to musi być człowieka w człowieku, żeby tak na chleb powszedni zarabiać. Bo zdaje mi się że tyle go tam, co kot napłakał. No i jak ten brak się ma do życia rodzinnego w całokształcie. Może jak to z psychopatami bywa, znają kroki, ale nie czują muzyki.

screen z serialu "Hannibal"

Pozdrawiam.